سفره صمیمیت

به نام خدا

«سفره ی صمیمیت»

قسم به نان و نمک، که عشق شیرین است.

قسم به نان و نمک که دوستی زیباست.

قسم به نان و نمک که صمیمیت برای حال انسان خیلی خوب است و اگر سفره های صمیمیت گشوده باشند، حال جهان نیز خوب خواهد بود.

قسم به نان ونمک که عشق پر برکت است.

مهربانی پر برکت است.

صمیمیت پر برکت است.

گاهی برای تحول و جذب نیاز نیست که دست به دامان تکنیکهای پیشرفته شد.

کافی است که سفره ای از جنس مهربانی باشد.

نان مهربانی انسان را بسیار نمک گیر می کند.

کاری می کند که تا ابد عاشق بمانی.

نمک که در میان باشد، همه چیز شیرین می شود.

چند روز قبل در کلاس نهم مدرسه تیزهوشان بچه ها سفره ای از جنس پاک خودشان گستردند.

با سادگی تمام روی زمین نشستند.

فضای کلاس سرشار از لبخندشان بود.

مهم نبود که چه چیزی در سفره هست.

مهم نبود که گرسنه هستند یا سیر.

مهم این بود که این سفره، پر از برکت شیفتگی و عطوفت بود.

سفره ای که باعث شد،در کلاس ادبیات بچه ها عریان تر از همیشه قلب یکدیگر را ملاقات کنند.

این سفره ثابت کرد که آدم ها هر کجا باشند، به زیبایی نان قلب خودشان را می خورند.

قلبهایی که متقلب نیستند و درست در قالب یکدیگرند.

خدا را سپاس می گویم که با حضور این گونه قلب ها،عشقی فوق العاده را تجربه می کنم.